ਵੱਡਾ ਸਬੂਤ ਮੌਤ ਤੋਂ 8 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੁਸ਼ਾਂਤ
ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਿੰਘ ਰਾਜਪੂਤ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸੀਬੀਆਈ ਨੇ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਇਨਵੈਸਟੀਗੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਤੇਜੀ ਲਿਆਂਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਿੰਘ ਰਾਜਪੂਤ ਕੇਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਗਵਾਹ ਹਾਊਸਕੀਪਰ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਸੀਬੀਆਈ ਨੇ ਫਿਰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਹੈਰਾਨ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਬਿਆਨ ਵਿਚ ਨੀਰਜ ਨੇ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਰੀਆ ਚੱਕਰਵਰਤੀ ਦੇ 2019 ਯੂਰਪ ਟੂਰ ਬਾਰੇ ਵੀ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਦੱਸਿਆ।ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਅਕਤੂਬਰ 2019 ਵਿਚ ਰੀਆ ਮੈਮ ਨਾਲ ਯੂਰਪ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਰਿਆ ਮੈਮ ਦੇ ਘਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਥੇ ਦੀਵਾਲੀ ਵੀ ਮਨਾਈ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੈਪਰੀ ਹਾਈਟਸ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਇਕ ਨਵਾਂ ਘਰ ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਹ ਉਹ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਰ ਰੀਆ ਦੇ ਘਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਗਿਆ ਸੀ।
ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਸੈਮੂਅਲ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੈ। ਡੇਢ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਦਸੰਬਰ 2019 ਵਿੱਚ, ਮੋ ਬਲੈਨ ਹਾਊਸ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਪਵਾਨਾ ਫਾਰਮ ਹਾਊਸ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮਿਰਾਂਡਾ ਨੇ ਘਰ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ। ਸਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੋ ਕਲੋ ਬਲਾਕ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਿਆ ਮੈਮ ਦੇ ਘਰ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਰ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਦਾ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਘਰ ਵਿਚ ਹੀ ਬਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਉਹ ਜਿੰਮ ਜਾਣ ਲਈ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਰਿਆ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਦੇ ਘਰ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋਈ, ਨੀਰਜ ਨੇ ਇਕ ਬਿਆਨ ਵਿਚ ਕਿਹਾ, “ਉਦੋਂ ਲਾਕਡਾਊਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਰਿਆ ਮੈਮ ਘਰ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋ ਗਈ, ਉਹ ਸਰ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਦਿਨ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਮਾਪੇ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਉਂਦੇ ਸਨ।। ਲਾਕਡਾਊਨ ਦੌਰਾਨ ਰੀਆ ਮੈਮ ਅਤੇ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਦੋਵੇਂ ਦੇਰ ਰਾਤ ਜਾਗਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਬਲੈਕ ਕਾਫੀ ਪੀਂਦੇ ਸਨ।
ਇਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਛੱਤ ‘ਤੇ ਵੀ ਵਰਕ ਆਊਟ ਕਰਨ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਛੱਤ ‘ਤੇ ਯੋਗਾ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਉਪਕਰਣ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ।ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਛੱਤ ਤੋਂ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਥੇ ਸਫਾਈ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਕੇਸ਼ਵ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਪਕਾਉਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਾਹਿਬ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਸਰ ਦਾ ਰੌਜ ਦਾ ਰੁਟੀਨ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।ਮੌਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ-ਨੀਰਜ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਇੱਕ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਦਰਜ ਕੀਤੇ ਸਨ।
8 ਜੂਨ-ਨੀਰਜ ਨੇ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈ, “8 ਜੂਨ ਨੂੰ ਕੇਸ਼ਵ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਬਣਾਇਆ। ਅਸੀਂ ਸਰ ਅਤੇ ਰਿਆ ਮੈਮ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਸਰਵ ਕਰਨ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਰੀਆ ਮੈਮ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬੈਗ ਪੈਕ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਫਿਰ ਰਿਆ ਮੈਮ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸੇ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਅਲਮਾਰੀ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਪੈਕ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਉਸਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਅਲਮਾਰੀ ਵਿਚ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰੇਗੀ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਸ਼ੋਵਿਕ ਨਾਲ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਏ ਬਿਨਾਂ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸ ਦੌਰਾਨ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਰਹੇ ਸਨ ।ਉਸੇ ਦਿਨ, ਰਿਆ ਮੈਮ ਦੇ ਚਲੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਦੀ ਭੈਣ ਮੀਤੂ ਸਿੰਘ ਘਰ ਆਈ’।
12 ਜੂਨ-“12 ਜੂਨ ਨੂੰ ਮੀਤੂ ਦੀਦੀ ਉਥੋਂ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਆਵੇਗੀ। ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਰ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਕਿਹਾ. ਜਦੋਂ ਮੀਤੂ ਦੀਦੀ ਘਰ ਸੀ, ਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਸੀ। ਪਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਹ ਗਈ, ਸਰ ਨੇ ਛੱਤ ‘ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਮਰਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਕਮਰਾ ਸਾਫ਼ ਕੀਤਾ। ”
13 ਜੂਨ-13 ਜੂਨ ਨੂੰ, ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਸਵੇਰੇ 7 ਵਜੇ ਉੱਠਿਆ, ਮੈਂ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸੈਰ ਕਰਵਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਕਰੀਬ 9 ਵਜੇ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਸਨ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਮਰਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ. ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਮੈਂ ਖਿਚੜੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਰਵ ਕੀਤੀ। ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ, ਸਰ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਛੱਤ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ. ਸਿਰਫ ਮੈਂਗੋ ਸ਼ੇਕ ਪੀ ਕੇ ਸੌਂਣ ਚਲੇ ਗਏ। ”
ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਦਿਨ ਯਾਨੀ 14 ਜੂਨ ਨੂੰ ਨੀਰਜ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਆਪਣੇ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਆਮ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ 14 ਜੂਨ ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ 6 :30 ਵਜੇ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸੈਰ ਕਰਨ ਲਈ ਲੈ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਲਗਭਗ 8 ਵਜੇ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਫਿਰ ਮੈਂ ਪੌੜੀਆਂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਪੌੜੀਆਂ ਸਾਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਮੰਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਉੱਥੇ ਪੀ ਗਏ। ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਫਿਰ ਸਵੇਰੇ 9:30 ਵਜੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਹਾਲ ਦੀ ਸਫਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਕੇਸ਼ਵ ਨਾਰੀਅਲ ਦਾ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਜੂਸ ਲੈ ਕੇ ਸਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕੇਸ਼ਵ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਰ ਨੇ ਸਿਰਫ ਨਾਰਿਅਲ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਜੂਸ ਹੀ ਲਿਆ ਸੀ। ਤਕਰੀਬਨ 10:30 ਵਜੇ ਕੇਸ਼ਵ ਦੁਬਾਰਾ ਸਾਹਬ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਇਹ ਪੁੱਛਣ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਵਿਚ ਕੀ ਲੈਣਾ ਚਾਹੇਗਾ। ਕੇਸ਼ਵ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ ਪਰ ਕਮਰਾ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਸੀ ਅਤੇ ਅੰਦਰੋਂ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਆਇਆ।
ਕੇਸ਼ਵ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੌਂ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਪੌੜੀ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਿਆ। ਕੇਸ਼ਵ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਦੀਪੇਸ਼ ਅਤੇ ਸਿਧਾਰਥ ਨੂੰ ਦੱਸੀ। ਉਹ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗਏ ਅਤੇ ਖੜਕਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਉਸਨੇ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਖੜਕਾਇਆ ਪਰ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਸਰ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਦੀਪੇਸ਼ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਪਰ ਸਾਹਬ ਦਰਵਾਜਾ ਨਹੀਂ ਖੋਲ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਸਿਧਾਰਥ ਨੇ ਸਰ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਸਾਹਬ ਨੇ ਕਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਅਸੀਂ ਕਮਰੇ ਦੀਆਂ ਚਾਬੀਆਂ ਲੱਭਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਪਰ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕੇ. ਫਿਰ ਮੀਤੂ ਦੀਦੀ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਕਮਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਉਸ ਵਕਤ ਉਹ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਜਲਦੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇਗੀ । ਸਿਧਾਰਥ ਨੇ ਚਾਬੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ।
ਚਾਬੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ-“ਦੁਪਹਿਰ 1:30 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ, ਉਸਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਚਾਬੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਸਿਧਾਰਥ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਤਾਲਾ। ਤੋ -ੜ – ਨ। ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਗਲੇ ਪੰਜ-ਦਸ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਤਾਲਾ। ਤੋ – ੜ। ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਾਬੀ ਵਾਲਿਆਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ. ਦੀਪੇਸ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 2000 ਰੁਪਏ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਉਹ ਚਲਾ ਗਿਆ।
“ਜਦੋਂ ਦੀਪੇਸ ਉੱਪਰ ਆਇਆ, ਅਸੀਂ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਕਮਰਾ ਹਨੇਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਏਅਰਕੰਡੀਸ਼ਨਰ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਦੀਪੇਸ਼ ਨੇ ਲਾਈਟ ਚਲਾਈ। ਸਿਧਾਰਥ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਦੀ ਲੰਘਿਆ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ, ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਅਤੇ ਦੀਪੇਸ਼ ਵੀ। ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਸੁਸ਼ਾਂਤ ਸਰ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਖਿੜਕੀ ਵੱਲ ਸੀ ਅਤੇ ਹਰੇ ਕੁੜਤੇ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ। ਲ -ਟ- ਕ। ਰਿਹਾ ਸੀ ।
